Wyspy Jońskie to grupa 7 głównych wysp, które stanowią wspaniały region na wakacyjny wypoczynek – piękne plaże, bogactwo zabytków i wspaniałe lokalne tradycje uzupełnione gościnnością mieszkańców. Dawne królestwo Odyseusza, zachwyca swoją barwnością, wspaniałą kulturą, pięknymi plażami i tradycjami znanymi i cenionymi w całym świecie śródziemnomorskim. Dzięki zimowym deszczom wyspy są zielone, ale od kwietnia do października opady są minimalne i prawie stale świeci słońce. Tradycyjne rybackie wioski, piaszczyste plaże w Meganissi i Zakinthos, pamiątki z epoki Homera na Itace, a także międzynarodowy festiwal sztuki i folkloru w sierpniu w Levkas – to nieliczne tylko spośród wielu oferowanych przez ten region atrakcji.
KORFU
Najbardziej znana z wysp Jońskich, była inspiracją dla Goethego i Oscara Wilde, malarzy Alfreda Sisley i Edwarda Lear oraz austriackiej cesarzowej Elżbiety (Sissi), która wzniosła tu Achilleon – pałac dla ukojenia bólu swej duszy, gdzie obecnie znajduje się muzeum i kasyno. Główne miasto, Korfu, położone pięknie na przylądku na wschodnim wybrzeżu, pod względem architektonicznym jest dziedzictwem wielu kultur, bowiem wyspa była pod panowaniem Wenecjan od 1267 do 1797, francuskim do 1815 i angielskim do 1864, kiedy to powróciła do Grecji. Piękne stare miasto z dwoma weneckim fortecami (Stary i Nowy Fort) przypomina architekturę Wenecji lub Neapolu. Po stronie południowej wyspy dominują łagodne, zielone wzgórza, brzeg północny natomiast kończy się widowiskowymi, stromymi klifami. Dzięki linii brzegowej o dł. 135 m, sławnym zatokom Paleokastritsa, Dasia i Sidari o szmaragdowych wodach, pięknym lasom i malowniczym miasteczkom Korfu oferuje szeroką panoramę wrażeń.
KEFALONIA
Największa z jońskich wysp, piękna i mało jeszcze znana, nazywana również „najpilniej strzeżoną grecką tajemnicą”, gdyż stanowczo opiera się masowej turystyce. Posiada bogatą historię i dlatego można tu znaleźć pozostałości różnych kultur. Tą słoneczną wyspą po antycznych Grekach i Rzymianach władali Normanowie, Turcy, Wenecjanie – wszyscy odcisnęli tutaj swoje niezatarte piętno, niestety prawie wszystkie budynki uległy zniszczeniu podczas trzęsienia ziemi w 1953 r. Na północy wyspy leży Fiskardo, jedna z wiosek, która uniknęła trzęsiona ziemi i zachowała tradycyjną architekturę. Stolicą wyspy jest Argostoli, na południowym wschodzie, odbudowane po trzęsieniu ziemi w 1953, obecnie duże miasto o typowo greckim charakterze, malowniczo położne wewnątrz dużej zatoki. Wyspa ma do zaoferowania przede wszystkim wspaniałe plaże, piękne zatoczki z błękitnym morzem, tradycyjne wioski, smaczne jedzenie, niepowtarzalne krajobrazy i wiele możliwości wycieczek. Słynie również z uprawy winorośli i produkowanego tu przepysznego białego i czerwonego wina.
ZAKINTHOS
Znana ze swego uroku, piękna, zielona wyspa pochodzenia wulkanicznego, z najdłuższą piaszczystą plażą Morza Śródziemnego znajdującą się w zatoce Laganas, gdzie można spotkać objęte ochroną żółwie morskie, rokrocznie składające tam swoje jaja. U wybrzeży wyspy, skryty pod powierzchnią wód, położony jest atrakcyjny i bogaty w różnorodną roślinność Narodowy Park Wodny, przyciągający zwolenników nurkowania. Atrakcję wyspy stanowi również Plaża Navagio (Plaża Wraku) – zagubione wśród wysokich skał, oszałamiające błękitem morza i bielą pisaku miejsce, w którym w 1982 roku rozbił się grecki frachtowiec oraz Błękitne Jaskinie – dostępne od strony morza formacje geologiczne wyrzeźbione w skałach w wyniku erozji.
Główne miasto, Zakyntos, zwane również popularnie Zante, zamieszkuje ok. 10 tys. mieszkańców. Jego kościoły, pałace oraz place z fontannami i otaczającymi arkadami, zbudowane podczas panowania Wenecjan, nadają miastu bardzo malowniczy wygląd, podobny w charakterze do Dubrownika. Widowiskowa jest wenecka cytadela Kastro na wzgórzu z panoramicznymi widokami. Zgodnie z tradycją drzwi i okna w mieście są udekorowane kwiatami. Być może również dlatego Zakyntos jest zwane „Kwiatem Lewantu”.
